Canonet QL19 กล้องRF ตัวกลั่นลองแล้วคุณจะว่าดี

ผมได้รับการแนะนำให้เอากล้อง Canonet QL19 ของพี่วินคนเดิม ซึ่งซื้อมาจากร้านสุนทรโฟโต้แถวๆตึกเมก้าพลาซ่า ในสนนราคาไม่กี่บาท หลังจากปล้ำกันหลายรอบสรุปวัดแสงน่าจะใช้ไม่ได้ เพราะใส่ถ่านเข้าไปแล้วไม่ทำงาน ไม่เป็นไรเรามีวิวัฒนาการ วัดแสงด้วยใจ เอ๊ยวัดแสงด้วยแอปพลิเคชั่นในโทรศัพท์มือถือเอาก็ได้ แอปที่ผมใช้คือ Light meter ครับ แม่นไม่แม่นไม่รู้ รู้แต่ว่าดีกว่าผมนั่งเดาค่าเอาเองแน่ๆ

หน้าตากล้องก็ประมาณนี้ครับ ฟิล์มที่ใช้ทดสอบคือ โกดัก คัลเลอร์พลัส 200 ของดีราคาถูก เพราะมันถูกนี่เองจึงดี (เรียกว่าสมราคาดีกว่าเพราะข้อไม่ดีก็มีเยอะนะครับฟิล์มตัวนี้) กล้องตัวนี้เป็นระบบที่เรียกว่า Quick Loading เพื่อทำให้ฟิล์มบริเวณร่องหนามเตยแนบสนิทกับตีนผีเดินฟิล์มอย่างที่สุด มันง่ายจริงๆจอร์จ เอาครับเรามารับชมผลงานของกล้องแคนนอนตัวนี้กันดีกว่า

พอดีลุงคนนี้ทาสีอยู่เลยขออนุญาตกดมาลองกล้องสัก1ใบ

เดินไปเรื่อยๆ วันนี้แดดจัดมาก เหมาะกับฟิล์ม ISO200 แต่ตัวกล้องมีชัตเตอร์สปีดสูงสุดที่ 1/500 ผมลุ้นเหมือนกันว่าภาพจะออกมาโอเวอร์มากไหมตอนถ่ายนะครับ แต่พอล้างมาก็โล่งใจ

ถ่ายบริเวณสถานีรถไฟฟ้า BTS แสงน้อยมีอาการภาพติดอันเดอร์มากอยู่พอสมควร อาจเป็นผมเองที่ปรับตั้งค่าการรับแสงไม่ถูกต้อง เพราะผมไม่ได้วัดแสงก่อนถ่ายทุกครับ ผมมักจะวัดแสงบริเวณที่จะเริ่มถ่าย แล้วมาบวกเพิ่มหรือลดแสงเอาทีละStop หรือ2stop เมื่อแสงโดยรอบเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเช่น แดดหุบลงหรือ แดดแรงขึ้นเมื่อเดินออกมานอกร่มเงาอาคาร

ลายเซ็นประจำตัวผมสำหรับการถ่ายรูปคือการเซลฟี่ในห้องน้ำชาย (จริงๆพยายามไปถ่ายในห้องน้ำหญิงเหมือนกันแต่กลัวติดคุกครับ) หนุ่มหล่อที่ยืนประกบหลังผมคือพี่วิน เจ้าของกล้องแคนนอนตัวนี้ครับ

หน้าห้าง CTW แดดจัดมากๆ ภาพนี่รู้สึกจะไม่ได้วัดแสง ใช้สูตรซันนี่16 หรือผมมั่ว16 จำไม่ได้ แต่ที่จำได้ไม่ได้ใช้โทรศัพท์วัดก่อนถ่าย เพราะร้อนมากรีบๆถ่าย ภาพออกมาแสงโอเวอร์ไปแต่ก็แสดงถึงความร้อนแรงของแดดไทยได้ดีมากครับ

พอแสงไม่พอเกรนมาเป็นโขยงเลย คาดว่าเดินผ่านแล้วยกกล้องกดเลยไม่ได้ดู Fเท่าไหร่ สปีดเท่าไรเลย

รูปนี้ผมถ่ายนกพิราบ เห็นนกกันไหมครับ 555

มุมมหาชนของคนถ่ายรูป ใครไม่เคยถ่ายมุมนี้ยกมือขึ้น

นาฬิกาสถานี BTS สยามแหล่งหากินของตากล้องสายถ่ายเรี่ยราดแบบผม

ไปยืนหน้าร้านโดนัทอยากกินแต่คุมน้ำหนักอยู่เลยอดใจไม่ซื้อแต่ถ่ายรูปมาดูแก้หิวก็พอได้(ด้วยเหรอ)

เดินมากๆก็เมี่อยนั่งพักขาสักครู่เห็นขาโผล่ออกมาก็ถ่าย ไร้จุดหมายจริงๆครับผม

น้องวิน บาริสต้าประจำบัคสาขาฟอร์จูน สตาร์บัคแถวๆนี้เสร็จผมหมดโดนผมขอถ่ายรูปไว้แทบทุกคน เด็กมักจะบ่นว่าพี่ถ่ายจังไม่เห็นเอารูปมาให้ดูบ้างเลย น้องพี่ถ่ายไม่ได้ใส่ฟิล์มครับ 555

น้องที่ทำงานแฟนผมมากินร้านไก่ Friedayกัน ขณะรออาหารมาเสิร์ฟเจอผมงัดกล้องออกมาถ่ายฆ่าเวลารอไก่ทอด ร้านนี้อร่อยนะครับไก่ทอดอร่อยดี ไม่แฉะไม่อมน้ำมัน แต่น้ำจิ้ม น้ำสลัด รสชาดแปลกๆ เหมือนใส่น้ำปลากลิ่นประหลาดผสมลงไป คราวหน้าไปทานแนะนำเอาซอสมะเขือเทศ ซอสพริก ส่วนตัวไปเอง เชื่อผมเถอะผมโดนมาแล้ว

เด็ก7-11 ผมก็ไม่เว้นเสร็จผมหมดเจอหน้า ผมเก็บรูปหมด 

ซาเล้งส่งของผมก็กดถ่ายมาหมด แต่รูปนี่ติงนิดนึงขับรถย้อนศรอันตรายมากนะครับ สะดวกเล็กน้อย แต่ถ้าโดนชนนี้เจ็บเยอะเลยนะครับ เพื่อนๆอย่าทำนะครับ ด้วยรักและเป็นห่วงทุกท่านนะครับ

ถ่ายลุงนั่งก่อเตาถ่านให้เมียแกขายไก่ย่าง ส้มตำ ไม่เคยอุดหนุนแกหรอก แต่เดินผ่านแทบทุกวันเลยขอถ่ายรูปกันได้ ไม่รังเกียจ(บางทีแกคงขี้เกียจบ่นผมมากว่า ถ่ายได้ถ่ายไป)

แม่พาลูกมานอนตรงนี้เพื่ออะไรนะ ตรงหน้าทางลงสถานี MRT พระราม9

ถ่ายในที่แสงน้อยบ้าง หน้า KFC ชั้น1ฟอร์จูนครับ

เลนส์ที่ติดกล้องคือ 45mm f/1.9 เป็นช่วงที่ผมไม่ถนัดจริงๆครับ คือสำหรับผมต้องถอยไกล ส่วนใหญ่ผมจะถ่ายช่วง 28mm กับ 35mm เป็นหลัก ถ้า 50mmนี่ผมเอาไว้ถ่ายพอร์ตเทจคนเป็นหลักนานๆที แต่เจ้า Canonet QL19 นี่แรกๆจะอึดอัด ผมว่าสักสามม้วนขึ้นผมน่าจะปรับตัวได้ครับ

ถ้าบางครั้งสตาร์บัคสาขาฟอร์จูน และพระรามเก้าคนแน่มากๆจนไม่มีที่นั่งทำงาน ผมจะเดินมานั่งบัคที่อาคารยูเพลส ว่างโล่งนั่งสบายดี แต่ไม่มีสาวสวยให้มองเท่านั้นเอง นี่แหละเลยไม่ค่อยมานั่งที่นี่ครับ

นายแบบประจำตัว เจ้าโดโซะ ไซบีเรียนสุดป่วนประจำบ้าน ไม่ใช่บางแก้วนะครับ เด็กแถวบ้านชอบล้อมันว่าเป็นบางแก้ว ถ้าเป็นจริงมันคงกัดเด็กไปแล้ว 555

โดโซะอีกสักรูป รูปนี้น่าเซ็นเซอร์รู้เลยว่าตัวผู้

ดูรูปกับไปยาวๆดีกว่าครับเดี๋ยวสรุปตอนท้ายให้ฟังตามความเห็นส่วนตัวนะครับ

สรุป :

ข้อดี - รุปร่างหน้าตาดีคล้ายๆกล้องจุดแดง ราคาค่าตัวไม่แรง ถ้าระบบวัดแสงทำงาน ก็จะเป็นกล้องที่ใช้งานง่าย ทนทานบึกบึน คาดว่ากล้องตัวที่ผมใช้ถ้าส่งช่างซ่อมก็คงแก้ไขปัญหาได้ไม่ยากเย็นนัก

ข้อดี - เลนส์ที่ติดกล้อง(เปลี่ยนเลนส์ไม่ได้นะครับ) 45mm f/1.9 เลนส์ใสสวย สว่างดี ให้ภาพสวยในที่แสงพอเพียง แต่ที่แสงน้อยภาพจะสีตุ่น เกรนเยอะ เป็นปกติของกล้องเลนส์รุ่นเก่า ที่ตอนนั้นการเคลือบสีเลนส์ (Coating) ยังไม่พัฒนาเหมือนสมัยนี้ แต่ภาพมันก็จะดิบๆดีแนวเรโทร

ข้อไม่ชอบ - การปรับกล้องหลายๆอย่างอยู่บนลำเลนส์ มีทั้งวงในสุดติดตัวกล้องปรับโฟกัส วงต่อมาปรับรูรับแสง วงนอกสุดปรับสปีดชัตเตอร์ แถมมีคันตั้งเวลาถ่าย ปรับตั้ง ISOฟิล์ม และน่าจะเป็นปรับไกด์นัมเบอร์ของแฟลชด้วย มั่วไปหมดบริเวณรอบๆกระบอกเลนส์ หมุนไปหมุนมาบางที่เผลอไปโดนคันตั้งเวลาถ่ายได้ด้วยนะ เซ็งเลย

เอาเป็นว่าถ้าอยากเล่นกล้องฟิล์ม กล้องตัวนี้ Canonet QL19 น่าจัดมาลองถ่ายดู อีกทั้งมีตัว QL17 ซึ่งเหมือนกันหมดต่างที่เลนส์มีค่า Fกว้างกว่าถึง 1.7 แถมทนทานไม่พังง่ายเหมือนกล้องคอมแพคออโต้ที่ระบบไฟฟ้าส่วนใหญ่เริ่มพังไปตามกาลเวลา ราคาก็ปั่นกันจนผมอยากขายมิว2 T3 ไปซะทีเดียว แต่เจ้าแคนนอนนี้พันกว่าบาทก็น่าจะได้ตัวที่ผิวสวยๆแล้วครับ

จบการรายงานครับ และพบกันใหม่ครับ